słuchać
The White Horse
Prawdziwie biały koń to albinos, źrebię o różowej skórze i często niebieskich oczach. Jednak znak ten jest używany od XV wieku i pozostaje częsty ze względu na jego powszechne użycie heraldyczne. Został przyjęty przez królów Wessex i jest tradycyjnym godłem Kentu. Galopujący biały koń nawiązuje heraldycznie do domu w Hanowerze i pochodzi z przystąpienia Jerzego I w 1714 roku. Biały koń pojawia się również w ramionach kilku cechów, a mianowicie Carmen, Woźnicy, Kowalów, Karczowników, Rymarzy i Wheelwrights.
Ta drewniana konstrukcja szkieletowa, łaty i tynk pochodzą z XVII wieku i są wymienione w klasie II. Barki dekoracyjne są z XIX wieku. Chociaż został odnowiony wewnętrznie w 1985 roku, zachował swój charakter, a wygląd zewnętrzny zmienił się bardzo niewiele od XIX wieku, o czym świadczą różne zdjęcia wyświetlane w środku. Karczma miała na górze pokoje noclegowe, które nie nadają się już do tego celu, i coś, co wygląda jak ceglany piec nad kominkiem w barze. Sklepy z tyłu są stosunkowo nowe, chociaż wcześniejsza cegła przybudówka przy White Horse Lane ma ciekawe cegły.
Albert Poulter napisał w Witham Alberta „Biały koń zorganizował wiele wesołych przyjęć. Był tam Sweeny Green ze swoim banjo, był także skrzypkiem i kornetem. Sierżant policji Amos od czasu do czasu wpadał do mnie i dawał piosenkę. Niektóre piosenki pochodzą z czasów wojen napoleońskich. Po wielu piosenkach i uzupełnieniu szklanek za dziesięć pensów za kwartę (2 pensy za pół!) Joe zostałby wezwany do zaśpiewania piosenki, bez której żadna piosenka Witham nie mogłaby się zakończyć - „The Gals of Chipping Hill”. Joe musiał mieć już dość tej piosenki, której słowa były zróżnicowane, aby pasowały do firmy. Ale jako stolarz i stolarz, jego wynagrodzenie wynosiło tylko pięć pensów (2 pensy) za godzinę i naprawdę podobało mu się jego piwo! ”.
Essex Countryside w 1960 roku opisał The White Horse jako „Chipping Hill ma starożytną nazwę, ale współczesne sposoby. jego biały koń ma „bar telewizyjny”. Biały Koń jest teraz dobrym przykładem starego średniowiecznego pubu, który wciąż obsługuje lokalną społeczność.
Źródła: Janet Gyford; Witham & Countryside Society; Albert Poulter; Wieś Essex; Słownik nazw pubów.
